Dry january lijkt ieder jaar aan populariteit te winnen. Of er werkelijk op jaarlijkse basis meer mensen aan doen, weet ik niet, maar de term is in elk geval hard op weg om gemeengoed te worden. Over de wenselijkheid ervan valt nog te twisten. Ik ben er in elk geval geen fan van. Dat komt deels door de naam – dat januari, een maand die doorgaans niet de meest vreugdevolle is, ook nog eens ‘droog’ moet zijn – die klinkt alsof het leven niet aangenaam mag zijn.
Er zijn filosofisch echter ook wel wat bezwaren tegenin te brengen. Laat ik de deugdethiek van Aristoteles als voorbeeld nemen. Deugdelijk drankgebruik zou je kunnen definiëren als het midden tussen zwaar alcoholisme en de blauwe knoop. Drinken tot je eraan doodgaat is uiteraard niet goed; maar jezelf pertinent het genoegen van een glas wijn ontzeggen leidt ook niet per se tot een beter leven. ‘Geniet, maar drink met mate’ ligt volgens mij heel goed in lijn met hoe Aristoteles zou denken over een deugdelijk houding met betrekking tot drank.
En daarin zit hem de crux: het gaat om een houding, een verinnerlijking van een deugd in het alledaagse leven. Die komt tot stand door oefening, door fouten te maken, door reflectie. Het is geen knop die je aan of uit zet.
Dat is precies het tegenovergestelde van dry january. Dat is een maand lang de alcohol afzweren, ter compensatie van elf maanden onmatig drankgebruik. Ik vrees dat de populariteit van het fenomeen hier (deels) door verklaard kan worden; het is de makkelijkste weg om de pretentie van een gezond leven op te houden, zonder er noemenswaardige inspanningen voor te verrichten. Een maand lang ‘nee’ zeggen, de rest van het jaar volmondig ‘ja’. Terwijl de essentie van een goed en deugdelijk leven hem zit in de dagelijkse oefening ervan.
Daarom begin ik het jaar met een wijntip en het advies om je voor te nemen matig en met genot te drinken. De fles hoeft niet in een avond leeg, die blijft minstens drie dagen goed, hetgeen neerkomt op twee glazen per avond of zelfs maar één als je de fles deelt. Een vrolijke en typische sangiovese uit Emilia Romagna, tegen de grens met Toscane aan. Rijp van smaak, met lekkere kersjes, een hint tabak en vrij zalvend mondgevoel met voldoende tannines. Een deugdzame wijn.
Sassetto, Villa Bagnolo, Emilia Romagna 2018.
Verkrijgbaar bij Sagra Food & Wine.