Kun je een filosofische vraag fysiek inbedden? Ik geloof van wel. Niet voor niets vormt het fysieke aspect van eten het uitgangspunt van Het Filosofisch Diner. Toen ik werd uitgenodigd om mee te doen aan een installatie die een filosofische vraag in fysieke kunstvorm goot, hoefde ik dan ook geen seconde te twijfelen: dat wilde ik meemaken!
‘The Lab’ heet het performatieve kunstwerk dat filosofe en kunstenares Annemijn Rijk heeft ontworpen rond de vraag: waar gaan we heen? Die vraag wordt tegelijk heel abstract en concreet als je als deelnemer individueel jezelf door de installatie begeeft. Een spel met licht, donker en geluid, dat je vrijwel geheel alleen ondergaat, zorgt voor een ervaring die het verstrijken van tijd een bijna fysieke dimensie geeft.
Ik zou maar wat graag uit de doeken doen wat The Lab ‘doet’, maar de kracht van de installatie schuilt er juist in dat je geen idee hebt wat je te wachten staat. Waar gaan we heen? Met die vraag stapte ik naar binnen, een volledig verduisterde ruimte in. Een filosofische zoektocht door de installatie heen leverde niet het antwoord op, maar zorgde ervoor dat ik de vraag zelf ging onderzoeken en andere vragen als vanzelf opkwamen. Waar komen we vandaan? Waar ben ik nu? Hoe beweeg ik me door de tijd? Is er een doel?
Reacties van anderen, die ik na afloop beluisterde, getuigen ervan dat ieders ervaring van het werk volkomen anders is. Beter gezegd: het eigenlijke kunstwerk ontstaat pas in de dynamiek tussen jou en de ruimte. Zoals de omschrijving het treffend vermeldde: ‘van toeschouwer word je hoofdpersonage’. Wat dat betreft is The Lab net het leven: je kunt zelf de regie (willen) nemen, maar hebt geen idee wat je te wachten staat. Voor sommigen was dat stressvol of beangstigend, anderen kwamen geheel tot rust. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik tot de laatste groep behoor; na afloop was ik volkomen ontspannen. En weer een levensles wijzer.